طیور و دام

معرفی انواع بلدرچین

بلدرچین

معرفی انواع بلدرچین

بلدرچین یک نوع از گونه هاي طیور و از کوچک ترین پرنده هاي حلال گوشت است. که به صورت تجاری در ایران پرورش بلدرچین داده می شود. بعضي ها به بلدرچین به دلیل نوع صدا و آوازش بدبده نیز مي‌گویند. بلدرچین ها در طبیعت، اغلب در کشتزار غلات و زمین هاي ناهموار و میان علف زارها زندگي مي کنند. در زمستان نیز در دسته هاي بزرگ جمع شده و مهاجرت مي کنند. بلدرچین هاي وحشي که در طبیعت زندگي مي کنند. ۷ تا ۱۲ عدد تخم مي گذارند. که جوجه ها از این تخم ها بعد از ۱۶تا ۲۱ روز خارج مي شوند. گوشت و تخم بلدرچین براي مردم ارزش غذایي و حتي دارویي دارد. از این رو برورش این نوع طیور به صرفه می باشد.

این پرنده به دلیل داشتن جثه کوچک داراي مصرف غذاي ناچیزي است و نیاز به جاي زیادي جهت پرورش نداشته، همچنین رشد سریع، رسیدن به بلوغ جنسي در سن پایین و در نتیجه تولید نسل جدید در مدتي کوتاه (فاصله نسلي کوتاه) نه تنها در زمینه نگهداري، عادات و رفتار تغذیه اي و اصلاح نژاد بلکه در زمینه فیزیولوژي و پاتولوژي نیز مورد بررسي می باشد.

تاریخچه پرورش بلدرچین

از لحاظ تاریخي مي توان دو دوره را در شروع کار پرورش صنعتي این پرنده در نظر گرفت:

 که دوره اول شروع پرورش صنعتي در سطح جهان و دوره دوم آغاز پرورش در ایران است.

اهلي کردن بلدرچین ها در حدود قرن یازدهم و احتمالا در ژاپن انجام شده و در چین و کره نیز ادامه یافته.از اوایل قرن بیستم نگهداري و پرورش بلدرچین توسط دامپروران از اهمیت خاصي برخوردار گردید. در آن زمان هدف از نگهداري بلدرچین تولید تخم بود که بعدها به عنوان یک منبع تولید گوشت نیز مطرح گردید.

در ژاپن از سال ۱۹۲۰ پروش این پرنده جهت تولید تخم آغاز و پس از مدتي جایگاه ویژه اي یافت.  اولین پیشرفت صنعت پرورش بلدرچین در سال ۱۹۳۰ اتفاق افتاد و پس از این تاریخ سرعت پیشرفت و انتقال آن به سایر نقاط دنیا بسیار زیاد شد و در اندک زماني این پرنده به آمریکاي شمالي، اروپا، خاورمیانه و خاور نزدیک راه یافت.

پرورش بلدرچین در ایران

پرورش بلدرچین به صورت صنعتی حدود ۱۵ – ۱۲ سال پیش در ایران آغاز شد و با توجه به سرمایه گذاري هاي انجام گرفته در سالیان اخیر پیشرفت زیادی کرده است. به طوري که هم اکنون در ایران نژادهاي گوناگوني از این پرنده پرورش داده مي شوند. اما متداول ترین نژاد در پرورش صنعتی این پرنده، نژاد کوترنیکس ژاپنی(Coturunix) است.

همراه با توسعه این صنعت و عرضه گوشت بلدرچین، بازارهاي مصرف گوشت و تخم آن نیز پیشرفت زیادی کرده اند، و با توجه به ارزش غذایي گوشت و تخم آن و بالا رفتن آگاهي هاي عمومي در زمینه تغذیه انتظار آن مي رود که استقبال عمومي از محصولات بلدرچین روز به روز افزایش یابد. هم اکنون نیز تراکم مزارع پرورش بلدرچین بیش تر در نقاط مرکزي ایرانمی باشد و این نقاط از قطب هاي مهم پرورش بلدرچین در ایران به حساب می آیند.

انواع بلدرچین

بلدرچین به شاخه ی مهره داران، رده ی پرندگان، راسته ی مرغان، خانواده ی قرقاول سانان یا ماکیان ها، زیرخانواده مرغان  یا زیرمجموعه کبک سانان و جنس بلدرچین تعلق دارد.

۱- بلدرچین معمولی

 پرنده کوچکی (Coturnix coturnix (common quail از تیره قرقاولیان، راسته ماکیانسانان می باشد. این گونه بومی آسیا، اروپا و آفریقا می باشد. و تنها گونه بلدرچین بومی ایران است. بلدرچین های اهلی از این گونهنمی باشند، بلکه به گونه بلدرچین ژاپنی تعلق دارند. شباهت ظاهری این دو گونه قابل توجه است اما صدای آن ها متفاوت می باشد.

 این پرنده خپل و کره ای شکل می باشد، و تا حدود ۱۶ تا ۱۸ سانتی متر رشد می کند. یک نوار سفید در بالای چشم دارد. تفاوت بلدرچین نر و ماده در پرهای سینه شان می باشد. که برای نرها حنایی رنگ و ماده ها خرمائی سوخته (خاکستری با نقاط سیاه رنگ) است. جنس ماده بالغ سنگین تر از جنس نر می باشد. وزن نر ۸۵ تا ۱۱۰ گرم و وزن ماده ۹۰ تا ۱۲۰ گرم می باشد.

پرورش بلدرچین

۲-بلدرچین ژاپنی

یکی از گونه های بلدرچین Coturnix japonica (Japanese guail) است، که بومی شرق آسیا می باشد. پرندگانی مهاجرند که بهار و تابستان در شمال مغولستان، جنوب سیبری، شمال چین، ژاپن و کره شمالی تخم گذاری کرده و در زمستان به جنوب و مرکز چین، کره جنوبی،جنوب ژاپن، ویتنام، الئوس و تایلند کوچ می کنند.

این پرنده تا حدود ۲۰ سانتی متر رشد می کند و شباهت زیادی با بلدرچین معمولی داشته. به طوری که برخی آن را یکی از نژادهای بلدرچین معمولی می دانند. با این که نوع اهلی این پرنده بسیار فراوان می باشد. اما شمار آن ها در حیات وحش به دلیل شکار بی اندازه و تخریب زیستگاه به شدت کاهش یافته است.

پرورش بلدرچین

یکی از مهم ترین علل اهمیت زیا د نژاد بلدرچین ژاپنی نسبت به سایر نژادهای بلدرچین دیگر:

 مقاومت بالا نسبت به شرایط محیطی گوناگون و بیماری ها می باشد، استفاده هم زمان از یک بلدرچین به عنوان تخم گذار، مولد و یا گوشتی باعث شده تا جایگاه خود را در میان انواع نژاد بلدرچین حفظ کند. مقاومت بالا، بلدرچین ژاپنی را در طول دوره پرورش بلدرچین از مصرف هر نوع واکسن و آنتی بیوتیک در شرایط معمول مصون نگه داشته و باعث شده تا به عنوان محصولی سالم در سبد غذایی مردم وجود داشته باشد.

بلدرچین ژاپنی در چند سویه مختلف از نظر رنگ پرها موجود می باشد، که تفاوت چشمگیری به طور علمی و عملی در پرورش و میزان بازدهی اقتصادی آن ها از نظر ضریب تبدیل، میزان تخم گذاری و طول عمر دیده نمی شود، گاهاً دیده شده که به علت نا آشنایی مردم بلدرچین ژاپنی با رنگ سفید را با نژاد وایت کانادایی اشتباه گرفته اند.

۳- بلدرچین بارانی

ای بلدرچین (Coturnix coromandelica (black-breast-guail نام یک گونه از تیره قرقاولیان می باشد. زیستگاه آن مناطقی از هند، سیلان، برمه هست.

پرورش بلدرچین پرورش بلدرچین

۴-بلدرچین هارلکین یا بلدرچین جلف

نام Coturnix delegorguei (harleguinguail) یک گونه از تیره قرقاولیان می باشد. زیستگاه آن مناطقی از آفریقا و عربستان است.

پرورش بلدرچین پرورش بلدرچین پرورش بلدرچین

۵-بلدرچین کاهگلی

این بلدرچین  Coturnix pectoralis (pectoral guail)نام یک گونه از تیره قرقاولیان می باشد. زیستگاه آن مناطقی از استرالیا است. به طورکلی تاکنون ۶ نژاد بلدرچین ثبت شده است.

ویژگی های منحصر به فرد بلدرچین برای پرورش چیست؟

برخی از ویژگي هاي منحصر به فرد بلدرچین که این پرنده را از سایر طیور متمایز کرده و صنعت پرورش بلدرچین را به یکي از سودآورترین صنایع تبدیل کرده است عبارتند از:

۱- در این پرنده سرعت بالا رشد بسیار قابل توجه و در حدود ۳/۵ – ۲/۵ برابر سایر طیور می باشد. بلدرچین ها عموماً در سن ۳۵ تا ۴۲ روزگي به وزن ۱۸۰ تا ۲۲۰ گرم رسیده و آماده کشتار می باشند.

۲-این پرندگان در سن پایینی به بلوغ جنسی می رسند. به طوری که در سن ۵ تا ۶ هفتگي قادر به تخمگذاري می باشند. و در ۷ تا ۸ هفتگي به بلوغ کامل جنسي رسیده و آمادگي تولید مثل پیدا مي کنند.

۳-این پرندگان دارای فاصله نسلي کوتاه می باشد به همین دلیل اعمال برنامه هاي اصلاح نژادي در آن ها به خوبي امکان پذیر مي باشد.

۴-میزان تخم گذاري در بلدرچین بالا می باشد. به طوری که بلدرچین های وحشي سالانه در حدود ۶۰ تا ۸۰ عدد تخم مي گذارند، ولی در شرایط کنترل شده و با اعمال برنامه هاي مدیریتي قوي در زمینه تغذیه و نوردهي مصنوعي مي توان این رقم را به میزان زیادتری افزایش داد و به عدد ۱۵۰ تا ۲۵۰ عدد تخم در سال رساند.

Coturnix  Coturnix

منبع

محمد جواد آگاه ؛ علی داد بوستانی. پرورش بلدرچین. نشرآموزش (مؤسسه آموزش و ترویج کشاورزی). ۱۴۰۰.

https://en.wikipedia.org/wiki/Common_quail

https://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_quail

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *