کاملترین راهنما درباره نحوه کشت زعفران

نحوه کشت زعفران در کاشت زعفران، گل‌ها از شکوفه های گیاهی با نام Crocus sativus (Iridaceae) جمع آوری می شود. که معمولاً به عنوان کروکوس زعفران یا پیاز زعفران شناخته می شود. تکثیر آن توسط پیازهایی به نام بنه انجام می شود. هر بنه پیازهای جدیدی ایجاد می کند و این گونه است که گیاه تکثیر می شود.

 گلهای زعفران در پاییز بیرون می آیند و به خاطر کلاله های قرمز که همه ما آنها را به عنوان نخ زعفران یا رشته زعفران (پرچم) می شناسیم ، برداشت می شوند. و ادویه‌ای به نام زعفران که ما می‌شناسیم، از آنها گرفته شده است. هر شکوفه سه کلاله تولید می کند و با دقت با دست چیده می شود. گلها باید قبل از ظهر برداشت شوند. زیرا به راحتی پژمرده می شوند. این روند، خسته کننده و دقیق است. به‌ همین دلیل است. که ادویه زعفران آنقدر گرانبها شده است. که به آن طلای سرخ می گویند.

پیاز زعفران در کشورهایی مانند ایران ، هند ، افغانستان ، ایتالیا ، فرانسه ، نیوزلند ، پنسیلوانیا ، اسپانیا ، پرتغال ، یونان و مراکش ، ترکیه و برخی از مناطق چین رشد می کند. از آنجا که این گیاه در نقاط مختلف جهان تکثیر می شود.  تکنیک های کاشت زعفران نیز ممکن است. بسته به آب و هوا ، نوع خاک ، عمق کاشت و فاصله بنه ها متفاوت باشد.

خاک مناسب کاشت زعفران

Crocus sativus نحوه کشت زعفران در انواع مختلف خاک رشد می کند. اما در خاکهای آهکی ، غنی از هوموس و زهکشی خوب با pH بین 6 تا 8 بهترین رشد را می کند. بنه زعفران را می توان در انواع خاکهای خشک یا نیمه خشک نیز پرورش داد. با این حال ، شما باید به خاطر داشته باشید که در دوره های خشکسالی در پاییز و بهار ، باید بتوانید. زمین را آبیاری کنید. اگر بنه های زعفران را در انواع خاک مرطوب یا نیمه مرطوب بکارید. باید مطمئن شوید که زمین شما دارای زهکشی مناسب است تا از پوسیدگی یا آلوده شدن بنه ها در دوره های آب و هوای مرطوب جلوگیری شود.

آب و هوای کشت زعفران

برای کشت زعفران ، ما به یک تابستان و زمستان آب و هوایی آشکار نیاز داریم. که دمای آن بیش از 35 درجه سانتیگراد یا 40 درجه سانتی گراد در تابستان تا حدود -15 درجه سانتیگراد یا -20 درجه سانتیگراد در زمستان باشد

به همین دلیل است که می توان زعفران را در آب و هوای خشک ، معتدل و قاره ای کشت کرد. اما در انواع آب و هوایی گرمسیری یا قطبی نمی توان کشت کرد.

از آنجا که Crocus sativus یک گیاه پیازی مقاوم در برابر حرارت است. تابستانهای خشک و گرم به هیچ وجه مشکلی ایجاد نخواهد کرد. با این حال ،نحوه کشت زعفران در دمای شدید زمستان ، ممکن است. که برگها خشک شوند و باعث شوند که بنه ها کمتر رشد کرده و بنابراین کمتر شکوفا شوند و زعفران کمتری بدهند.

نحوه کشت زعفران یخبندان شدید می‌تواند برای گیاه زعفران شما تهدیدکننده باشد، عاقلانه است که گیاهان را برای محافظت با کاه یا پارچه الیافی بپوشانید، تا زمانی که یخ زدگی برطرف شود.

در شرایط خشک اقلیمی در فصل بهار ، آبیاری ضروری است. در این دوره ، بارندگی منظم برای رشد بنه ها مفید است، زیرا منجر به عملکرد بیشتر گل ها و کرملت ها (بنه های ماده) می‌شود.

کاشت بنه زعفران

هنگام کاشت بنه زعفران برای اولین بار ، یک تکه زمین بکر را انتخاب کنید ، یعنی هیچ غده یا بنه زعفران دیگری قبلاً در آنجا ، در صورت امکان ، کاشته نشده است (اگر نه ، حداقل در ده سال گذشته). قبل از کاشت ، توصیه می شود خاک را 20 تا 50 سانتی متر عمیق کنید تا بسترهای کاشت شل و هوای مناسبی داشته باشند.

 و کودهای آلی را در طول فرآیند ترکیب کنند. برای کشت زعفران. کاشت بنه بر روی تخت های بلند برای اطمینان از آبیاری و زهکشی ایده آل است. هنگامی که بنه ها شروع به رشد برگ کردند. آبیاری باید حداقل باشد. کاشت در ماه های تیر، مرداد و شهریور به صورت دستی یا ماشین انجام می شود و برداشت. محصول از اوایل آبان تا اواسط آبانماه، تقریباً هشت هفته پس از کاشت انجام می شود. بنه های زعفران گیاهانی هستند که آفتاب دوست هستند. بنابراین آنها بیشتر دوست دارند در مزارع باز و در سایه کاشته شوند.

نحوه کشت زعفران به طور کلی ، بنه ها بین 7 تا 15 سانتی متر در عمق خاک کاشته می شوند. هرچه عمیق تر کاشته شوند. بنه ها کمتر تکثیر می شوند ، برداشت کمتر می شود اما کیفیت شکوفه های تولید شده بیشتر است.

بیشتر بخوانید: انواع زعفران

سیستم بستر بذر

نحوه کشت زعفران در کاشت بنه ها “سیستم ردیفی” را رعایت کنید. هر ردیف در حالت ایده آل 15 تا 20 سانتیمتر از دیگری فاصله دارد. سوراخ های ردیف اول را حفر کرده و هر کدام را با یک بنه پر کنید. همانطور که در ردیف دوم حفاری می کنید. از خاکی که حفر می کنید برای پوشاندن بنه های کاشته شده در ردیف اول و غیره استفاده کنید. ردیف ها را برای زهکشی و تهویه بالا نگه دارید. یک بلوک از ردیف ها تشکیل دهید. و فضای کافی برای مسیری بین هر بلوک بگذارید. تا بتوانید در حین کار با علف های هرز ، آبیاری و بعداً برداشت محصول حرکت کنید.

فاصله بین بنه‌ها

فاصله بین بنه ها تا حد زیادی به اندازه آنها بستگی دارد. در کشت زعفران در برخی از مناطق ، کشاورزان بنه هایی با فاصله 2-3 سانتی متر و عمق 10 تا 15 سانتیمتر می کارند. این تکنیکی است که حداکثر برداشت گل و بنه را به آنها می دهد. برخی دیگر از کشاورزان، فاصله بین 25 ردیف بین هر ردیف و 12 سانتیمتر بین بنه ها را حفظ می کنند. که هر کدام در عمق 15 سانتیمتر دفن شده اند. در اسپانیا، ردیف ها 3 سانتیمتر و بنه ها 6 سانتیمتر از هم فاصله دارند. در هند ، بین هر ردیف 15 تا 20 سانتی متر و بین هر بنه ، 7.5 تا 10 سانتی متر فاصله وجود دارد.